Teşekkürler

2 yil once bloga  universiteden arkadaslarla girgirina yazmaya baslamistik, o ekip okuldan mezun olduktan sonra dagildi, bende yazmayi biraktim, sonra tekrar basladim yazmaya tek basima, kimse okumasa bile kendim icin yazdim,  yazmayi surdurdugum surece kim olduklarini bilmedigim adamlar okumaya basladi bizim blogu, tanimadigin birisinin yazina yorum yapmasi, o konu uzerinden tartismasi insana daha cok yazma hissi veriyor, bana para verseler sanirim bu kadar yazma hevesinde olmam, ben yazmayi sadece sevdigim icin surduruyorum, hicbir zaman bir gorevmis gibi oturmadim klavyenin basina, canim istedigi surece yazicam, eski postlara gittigimde sanki eski fotograf albumunu acmis gibi hissediyorum, bazen yazdiklarima inanamiyorum, bazen guluyorum..
 10.000 kisi okuyucu sayisina ulasmisiz, bu benim hayatimda yaptigim en anlamli islerden birisi,  okuyan, fikrini paylasan herkese cok tesekkurler, surcu lisan ettiysek affola.