yillardan 2000-2001 saat sabahin besi, gece 1 de basladigim kafein seansina gozlerimin kapanmamasi icin devam ediyorum disarida olum sessizligi hakim, aylardan hangisiydi tam olarak hatirliyamiyorum ama kis olduguna eminim... iversonin maci var kacarmi... lisede baslayan basketbol askimin en firtinali gunleri turkiye basketbol ligini izlemeden teget NBA e gecis yaptigim gunler. lisede uclu bir gruptuk ve ucumuzde deliler gibi seviyorduk basketbolu demiycegim, NBAe asiktik biz, bizim askimiz, baska birseydi, geceden baslayan mac izleme durumumuz sabahin ilk isiklarinda sona eriyor sonrasinda saca jole, harley botu parlatma, disleri fircaladiktan sonra giyiyorduk takimlari okulun yollari tastan bizim grupla bulusma noktamiz olan sedef bufede bulusuluyor o zaman dan tiryakisi oldugumuz ve hala birakmaya calistigimiz winston kirmizi ortaklasa aliniyor ve ince belli bardaklar esliginde caylar yudumlanirken o gece ki mactan konusuyoruz. konusmuyoruz cosuyoruz o blogu gordunmu , resmen beynine verdi, smaci kestinmi, aklim cikti gibi ibarelerle NBA askimizi pekistiriyoruz .. daha sonra okulun yolu tutuluyor derslere giriliyor, cikiliyor ogle tenefusu oldumu dogru basket sahasinin yolu tutuluyor bizim takim zaten 4 sene boyunca belliydi karsimiza disli bir takim buluyoruz ve basliyoruz... NBA deki adamlari taklit etmeye calisiyoruz elimizden geldigince,arkadaslarim hep kobe, jordan, carter oluyor, ben ya garnett oluyorum yada iverson bu adamlara olan sevgimse heralde besiktasliligimdan geliyor.. onlar benim icin hep ayri bir kategorideydiler, onlar ezilenlerdi, haksizliga ugrayan, sampiyonluk yolunda ilerleyen fakat celme takilan ama yilmayan asi ruhlardi, isteseler tek bir gunde lakersa, san antonio ya gidebilirlerdi ama onlar savasmayi secmislerdi... onlar amerikanin arka sokaklarindan geliyorlardi nerden geldiklerini hicbirzaman unutmamislar, savasmayi secmislerdi, sehirlerindeki o vefali ama parasiz siyahi taraftarlari bir kere olsun sevindirmek, gururlandirmak icindi kavgalari, davalari... olmamisti iverson herseferinde o arkadaslarinin yaninda ufacik cussesiyle takimi almis basamaklari tek tek cikartmis fakat kapiyi acmak icin bir elini kullanmaya kalkinca o agirligi tasiyamamisti, yaninda kimsesi yoktu bir tamamlayicisi onu oyun icinde rahatlaticak skor yukunu paylasabilecek o da karsi duramadi lakersin zengin fiyakali cocuklarina karsi her seferinde tam oldu derken birileri cikti ve celme takti iversona...
lise bitmis okuldan mezun olmusuz istanbulda takiliyoruz eee haliyle spor yapmak zor zanaat istanbulda bi kere basket oynamaya gideceksen hele ki zeytinburnunda butun riskleri goze alacaksin gasp edilmek, okulun bahcesine insana benzemeyen heriflerin gelip seninle ugrasmalari, cep telefonunu calmalari, dayak yemek vs.. haliyle bizde biraktik universiteyide futbolla gecirdik.. arada bi iverson in denver a gittigini duydum carmelo anthony ile muthis ikili olurlar dedim, olmadi maya tutmadi, ama uzulmustum nasil olurda vazgecerdi philadelphia sevdasindan, sergen, besiktas, istanbulspor uclemesi oldugu donemki gibi hissetmistim..icimden sanki birseyler eksilmisti lisedeki o efsane hatiramlarimin sararmaya basladigini hissettim.. kahraman dedigimiz adam vazgecmisti sevdasindan, pes etmis, teslim olmustu paraya, guce, kuvvete, hicbir umidi kalmamisti sampiyonluga..
yine basketbolsuz gunler duydumki iverson detroite imzayi atmis sasirmadim cunku iverson arayis icersindeydi ama kimse ona philadelphia haricinde o sevgiyi veremezdi bir uvey annenin veremeyecegi gibi,, o artik uvey evlatti...
aradan yillar gecti amerikadayim eee burda olupta spor yapmamak imkansiz hale geliyor cunku genclerin en buyuk hobileri spor, bunlar basketbol; baseball, amerikan futbolu, hiking falan filan diye gidiyor. bizde dedik ulan potaya topu atmisligimiz var arkadaslara takildik kilisenin basket sahasina gittik ve benim bloklarimla basket sahasinin duvarlari yankilandi, her uzak mesafeli sutumdan once iverson diyorum ve sutu atmak icin sicriyorum ama one dogru degil geriye dogru havalaniyorum ve tam yere duserken topu potaya dogru gonderiyorum... ayni ustadin yaptigi gibi, unutmamisiz basketi hala cevher var ve icimdeki o NBA atesi sonmemis diye yataga kafami koydugumda eski gunleri liseyi dusunuyorum ozluyorum.. o sabahlara kadar uykusuz geceleri ozluyorum...
artik maclari oglen izliyorum, hido ve memo eskisinden fazla sure almakla kalmiyor takimlarini sirtliyorlar, garnett celticse gitti takimini sampiyon yapti.
sabah kalktim ise geldim interneti actim iverson basketbol hayatini noktaladigini soylemis....
neden diye dusunmedim hic cevabini biliyorum cunku... ama hala en ust duzeyde oynayabilecegini soyluyor, ona ne suphe...
bana NBA i sevdirdigin icin tesekkurler kucuk dev, sen her zaman hatiralarimda asi ruh olarak kalicaksin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder